Effect of Parental Attitudes on Peer Relationships in Children Between the Ages of 5-6

5-6 Yaş Çocuklarda Ebeveyn Tutumlarının Akran İlişkilerine Etkisi


Özet Görüntüleme: 134 / PDF İndirme: 64

Yazarlar

Özet

This research is a cross-sectional type research conducted in order to examine the effect of parental attitudes on peer relationships in children aged 5-6 years who are studying in preschool institutions. The research was conducted in 8 pre-school education institutions in the Nicosia, Kyrenia and Famagusta districts of the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) between February and May 2019, with the participation of 263 families and 25 teachers.The child's parents filled the "Parental Attitude Scale" and "Introductory Information Form", while teachers filled the "Selcuk Peer Relations Evaluation Scale so that it is separate for each child by meeting face-to-face. The study examined factors that could affect parental behavior. There were differences in behavior for children in public and private preschool institutions. The mean of aggression of the children involved in the study (25.82); timidity (22.94), social acceptance (17.27), problem solving (17.69) and social behavior (23.81). Parents reported that they had a democratic attitude at 4.45 percent. The parent's authoritarian attitude was found to have a negative effect on the child's peer acceptance(p.05). But democratic and permitting parental attitudes did not differ markedly in the child's behavior.It was also found that the parent’s authoritarian attitudes had negative effects on the child’s peer acceptance.

Referanslar

Acar IH, Torquati JC, & Garcia A. (2018). Examining the Roles of Parent-Child and Teacher-Child Relationships on Behavior Regulation of Children at Risk. Merrill-Palmer Quarterly, 64(2),248-274.

Altay FB, & Güre A. (2012). Okulöncesi kuruma (devlet-özel) devam eden çocukların sosyal yeterlik ve olumlu sosyal davranışları ile annelerinin ebeveynlik stilleri (Social competence and positive social behaviors of preschool ınstitution (state-private) children and parenting styles of their mothers),12(4),2699-2718.

Avcı D, Selçuk KT, & Kaynak S. (2018). Anaokuluna devam eden çocukların akran şiddetine maruz kalma, akran şiddeti uygulama düzeyleri ve ilişkili etmenler(Levels of Peer Victimization Exposure and Peer Victimization Application among Kindergarten Children, and Related Factors). Kocaeli Tıp Dergisi,199-207.

Aydogan Y. & Özyürek A. (2013). Okul öncesi çocuklarda şiddet davranışları(Violent behaviours on preschool-age children) Uluslararası Aile Çocuk ve Eğitim Dergisi, 1(2), Jel kodu I-I0 ID:18 K:7.

Aydoğdu F. & Dilekmen M. (2016). Ebeveyn tutumlarının çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi (The evaluation of parents’ attitudes in terms of different variables). Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi,11,22016.

Aykanat B. & Gözen D. (2014). Çocuk sağlığı hemşireliğinde aile merkezli bakım yaklaşımı (Family centered care approach in child health nursing) Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilim Dergisi,3(1),683-695.

Baumrind, D. (1971). Current Patterns of Parental Authority. Developmental Psychology,4(1),1-103.

Berk, L.E. (2013). Çocuk Gelişimi(Child Development), Translator: Dönmez A. Ankara: Imge Bookstore Publications.

Carapito E, Ribeiro MT, Pereira AI, Roberto MS. (2020). Parenting stress and preschoolers’ socio-emotional adjustment: the mediating role of parenting styles in parent-child dyads. Journal of Family Studies,26(4),594-210. doi:10.1080/13229400.2018.1442737.

Clarke K, Cooper P, Creswell C. (2013). The parental overprotection scale: associations with child and parental anxiety. Journal of Affective Disorders,151(2),618-624. doi:10.1016/j.jad.

Cüceloğlu D. (2017). İnsan ve Davranışı (Human and Behavior). İstanbul: Remzi Bookstore, 34. Edition.

Daglar M, Melhuish E, Barnes J. (2011). Parenting and preschool child behaviour among Turkish immigrant, migrant and non-migrant families. European Journal of Dev Psychology,8(3),261-279. doi:10.1080/17405621003710827.

Demir EK, & Şendil G. (2008). Ebeveyn Tutum Ölçeği(ETÖ)(Parental Attitude Scale-ETÖ), Türk Psikoloji Yazıları. 11(21),15-25.

Dirik G, Yorulmaz O, & Karancı AN. (2015). Çocukluk dönemi ebeveyn tutumlarının değerlendirilmesi: kısaltılmış algılanan ebeveyn tutumları-çocuk formu(Assessment of perceived parenting attitudes in childhood: Turkish form of the S-EMBU for children). Türk Psikiyatri Dergisi,26(2),123-30.

Ersoy E. (2018). The role of perceived parental attitudes and self-esteem in predicting secondary school students’ depression. Cypriot Journal of Educational Science. doi:10.18844/cjes.v13i3.1879.

Gafoor A. & Kurukkan A. (2014). Construction and Validation of Scale of Parenting Style. www.gjbss.org.

Gander MJ, & Gardiner HW. (1981). Çocuk ve Ergen Gelişimi (Child and Adolescent Development), Ankara:İmge Kitabevi.

Garcia F. (2015). Parenting: Culturel Influences and Impact on Childhood Health and Well-Being. New york: Nova Science Publishers.

Gordon T. (2015). Etkili Anne-Baba Eğitimi(Effective Parent Education). 11. Edition (Translator: D. Tekin, N. Özkan), İstanbul, Profil Yayın.

Göktaş İ. (2015). Aile Katılımı ve Sosyal Beceri Eğitimi Programlarının Tek Başına ve Birlikte 4-5 Yaş Çocuklarının Sosyal Becerileri ve Anne-Çocuk İlişkileri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi (The Effects of Alone and Joint The Social Skills Education and Family Participation Programmes on 4-5 Years Old Children’s Social Skills and Mother-Child Relationship) Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi(Unpublished Master Thesis) Consultant: Hülya Gülay Ogelman,1-116.

Grljušić AK. & Kolak A. (2018). Peer Relations In Inclusive Classes. Res Pedagog, 8(1),17-35. doi:10.17810/2015.68.

Gülay H. (2010). Okul Öncesi Dönemde Akran İlişkileri (Peer Relations in Preschool). Ankara:Pegem Akademi.

Hergüner S. & Özbaran B. (2010). Çocuk ve Ergen Psikiyatrisinde Ölçütler ve Ölçekler. Chapter: Ölçme Araçlarının Kullanımı İle İlgili Temel Kavramlar, April,1-7.

İnanç BY, Bilgin M, Atıcı MK. (2017). Gelişim Psikolojisi(Developmental Psychology). Ankara: Pegem Akademi, 13. Edition.

İnanç L, Altıntaş M, Barış T. (2017). Ebeveynlerin Çocuk Yetiştirme Tutumları İle Kişilik Yapıları Arasındaki İlişki(Relationship between parental attitudes in raising children and personality types). International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5),1732-1745.

Kaya M. (1997). Ailede anne-baba tutumlarının çocuğun kişilik ve benlik gelişimindeki rolü(The role of parental attitudes in the child's personality and self development in the family), Samsun, On dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 9(9),193-204.

Kiuru N, Aunola K, Torppa M, Lerkkanen MK, Poikkeus AM, Niemi P, Viljaranta J, Lyyra AL, Leskinen E, Tolvanen A, & Nurmi JE. (2012). The role of parenting styles and teacher interactional styles in children’s reading and spelling development. Journal of School Psychology, 50(6),799-823. doi:10.1016/j.jsp.2012.07.001.

Koçkaya S. & Siyez DM. (2016). Okul öncesi çocuklarının çekingenlik davranışları üzerine oyun terapisi uygulamalarının etkisi (Effect of play therapy applications on shyness behaviors of pre-school children). Psikiyatr Güncel Yaklaşımlar. 9(1):31-31. doi:10.18863/pgy.281082.

Kolcu Ş. (2014). Farklı Bilişsel Tempodaki Çocukların Oyun Davranışlarının ve Akran İlişkilerinin İncelenmesi (Examination of Play Attitudes and Peer Relations of with Different Conceptual Tempo) Konya, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü(Unpublished Master Thesis) Consultant: Kezban Tepeli.1-136.

Kuppens S. & Ceulemans E. (2019). Parenting Styles: A Closer Look at a Well-Known Concept. Journal of Child and Family Studies, 28,168-181. doi:10.1007/s10826-018-1242-x.

Maccoby EE. & Martin JA. (1983). Socialization in the context of the family: Parent-child interaction. P.E. Mussen (Ed.), Handbook of Child Psychology: Socialization, Personality and Social Development. Newyork: Wiley,1-101.

Miçözkadıoğlu İİ. & Berument KS. (2011). Okulöncesi kurum kalitesinin ilköğretim çocuklarının sosyal yeterliği ve akademik başarısına etkisi (The effects of day care quality on first grade chıldren’s social competence and academic achıevement). Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 33,123-140.

Mihic J, Novak M, Basic J, & Nix RL. (2016). Promoting Social and Emotional Competencies among Young Children in Croatia with Preschool PATHS. International Journal of Emotional Education, 8(2),45-59.

Otani K, Suzuki A, Matsumoto Y, Shibuya N, Sadahiro R, Enokido M. (2013). Parental overprotection engenders dysfunctional attitudes about achievement and dependency in a gender-specific manner. BMC Psychiatry,13(1),345. doi:10.1186/1471-244X-13-345.

Özmen D. (2013). 5-6 Yaş Grubu Çocukların Akran İlişkilerinin Sosyal Problem Çözme Becerisi Açısından İncelenmesi (The Analisis Of Peer Relations Of 5-6 Years Old Chidren In Terms Of Social Problem Solving Abilities). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Unpublished Master Thesis. Consultant: Kezban Tepeli. 1-115.

Öztabak ME. (2017). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Öz Düzenleme Becerileri İle Anne-Baba Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi(An Investigation on Relation between Self-Regulation Skills of Pre-School Students and Parental Attitudes). Karabük Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Unpublished Master Thesis. Consultant: Arzu Özyürek. 1-77.

Park S. & Holloway S. (2018). Parental Involvement in Adolescents’ Education: An Examination of the Interplay Among School Factors, Parental Role Construction, and Family Income. School Community Journal, 28.1,9-36.

Rubin KH. & Coplan RJ. (2010). The Development of Shyness and Social Withdrawal. Guilford. Published April 20, Guilford Press ISBN 9781606235225,1-336.

Sak R, Sak İT, Atlı S, & Şahin BK. (2015). Okul öncesi dönem: anne baba tutumları(Preschool period: parenting attitudes). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3),972-991 doi:10.17860/efd.33313.

Salı G. (2014). An Examination of Peer Relationships And Exposure to Peer Violence Among Pre-School Children in Terms of Different Variables. Çukurova Universitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43(2),195-216. doi:10.14812/cufej.2014.020.

Saylık FZ, & Gezici YM. (2018). Investigation of the Effects of Authoritarian vs. Democratic Parental Attitudes, and Parental Attachment on Shame and Guilt by Quasi-Experimental Method. Psikoloji Çalışmaları-Studies in Psychology, 38,2,95-127. doi:10.26650/sp404167.

Seven S. (2007). Ailesel faktörlerin altı yaş çocuklarının sosyal davranış problemlerine etkisi(Effects of family related factors on social behavior problems of six years old children). Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 51,477-499.

Şanlı D, & Öztürk C. (2012). Annelerin çocuk yetiştirme tutumlarını etkileyen etmenlerin incelenmesi(An analysis of the factors affecting the child rearing attitudes of mothers) Buca Eğitim Fakültesi Dergisi,32,31-48.

Ullmann E, Licinio J, Barthel A, Petrowski K, Stalder T, Bornstein SR, & Kirschbaum C. (2017). Persistent LHPA Activation in German Individuals Raised in an Overprotective Parental Behavior. Scientific Report, 7(1),2778. doi:10.1038/s41598-017-01718.

Wang F, Cox MJ, Mills-Koonce R, & Snyder P. (2015). Parental behaviors and beliefs, child temperament, and attachment disorganization. Family Relations,64,2.191-204. doi:10.1111/fare.12120.

Yörükoğlu A. (2015). Çocuk Ruh Sağlığı(Child Mental Health). İstanbul: Özgür Publications, 36. Edition.

Zorbaz SD. (2018). Ebeveyn özyetkinliğinin yordayıcısı olarak ebeveyn-çocuk ilişkisi(Child-parent relationship as a predictor of parental self-efficacy) Buca Eğitim Fakültesi Dergisi,46,144-153.

İndir

Yayınlanmış

2023-12-28

Nasıl Atıf Yapılır

Erdoğdu, Özge, & Çetinkaya, Şenay. (2023). Effect of Parental Attitudes on Peer Relationships in Children Between the Ages of 5-6: 5-6 Yaş Çocuklarda Ebeveyn Tutumlarının Akran İlişkilerine Etkisi. SCIENTIFIC AND ACADEMIC RESEARCH (ISSN: 2980-308X), 2(2), 136–150. Geliş tarihi gönderen https://e-scar.com/index.php/pub/article/view/20

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi